նոյեմբերի 9
2023-ի սեպտեմբերից, նոյեմբերի 9-ի փաստաթուղթն այլևս ուժի մեջ չէ
Մարտական Եղբայրություն միաբանության անդամ Սևան Ղազարյանը գրում է․
Ամեն ինչ շատ պարզ է՝ որևէ հրադադարի հայտարարություն այլևս չի գործում, երբ ռազմական գործողությունները վերսկսվում են։ Մինչդեռ Նիկոլ Փաշինյանը ոչ միայն փաստաթղթի գործողությունը չի համարում դադարեցված, այլ նաև մինչ օրս քննարկում է, թե ինչ ձևով պետք է իրականացվի այդ անվավեր թղթի կտորի 9-րդ հոդվածը, որն աշխարհին առավել հայտնի է որպես «Զանգեզուրի միջանցք»։
Դու՛րս ռուս թուրքական վանդակից։ Դու՛րս Նոյեմբերի 9-ի համաձայնագրից։
Հավաք և երթ
Մարտական Եղբայրություն միաբանությունը սույն թվականի նոյեմբերի 9-ին ժամը 17:30-ին կազմակերպում է հավաք և երթ: Հավաքվում ենք Գ. Նժդեհի արձանի մոտ և կարճ ելույթներից հետո, շարժվում ենք դեպի Հյուսիսային պողոտա, որի վերջնամասում սիմվոլիկ կերպով ոչնչացվելու է նոյեմբերի 9-ի փաստաթղթի պատճեն:
Ինչու՞ են տապալվում վերջին երեք տարվա ընդդիմադիր շարժումները
ինչպե՞ս հաղթահարել այդ իրավիճակը
Քաղաքական քննարկում Մարտական Եղբայրություն միաբանության գրասենյակում Շաբաթ օրը, հունիսի 29–ին, ժամը 17.00 Հասցե՝ Սայաթ-Նովա 25, բն․ 12, Երևան
«Նոյեմբերի 9-ի եռակողմ հայտարարությունից» դուրս գալու անհրաժեշտությունը
Քաղաքական քննարկում Մարտական Եղբայրություն միաբանության գրասենյակում
Ինչո՞ւ առանց նոյեմբերի 9-ի խնդրի լուծման հնարավոր չէ ներկա քաղաքական կուրսին իրական այլընտրանք առաջարկել:
Հրապարակում ենք մեր պատասխանները
Մարտական Եղբայրության քաղաքական հարցարան
Մարտական Եղբայրությունը սխալ է համարում նոյեմբերի 9-ին պատերազմի դադարեցումը, ինչի այլընտրանքն էր զորքերի դուրս բերումը Ստեփանակերտից, Մարտունիից ու Ասկերանից և դիմադրության շարունակումը Քարվաճառ-Լաչին-Սարսանգ-Վանք գծով, ինչը նաև կփախցներ հողը ռուսական խաղաղապահ զորքի տեղադրման ծրագրի տակից և թույլ կտար սպասել ավելի բարենպաստ միջազգային իրավիճակի:
Մարտական Եղբայրություն միաբանության հարցարանը
ուղղված քաղաքական ուժերին և գործիչներին
Պարզաբանելու համար Մարտական Եղբայրության դիրքորոշումն այս կամ քաղաքական շարժման կամ ուժի հանդեպ հրապարակում ենք մեր հարցարանը։ Որևէ ուժի գնահատում ենք` ելնելով այս հարցերին տրվող պատասխաններից։
30 տարի առաջ և 30 տարի անց
Սև ամոթը, կորցրած պատիվը և նորից ուժեղ դառնալու խնդիրը
Արդարացում չկա և չպետք է լինի պարտությանը: Ո՛չ արդարացում, ո՛չ ներում: Պարտությունն աներելի մեղք է: Հենց մեղք է, այլ ոչ թե սովորական սխալ: Սա գիտակցելը հոգեբանական անհրաժեշտություն է, նախապայման՝ բոլոր տեսակի ապագա ծրագրերի, գործողությունների, պայքարի: Չի կարելի արդարացնելով սեփական թուլությունը, նորմալ համարելով այն, դառնալ նորից ուժեղ, հաղթող, ինքնիշխան:
